W 1790 roku przeniesiono do kościoła cudowny obraz Matki Boskiej Bolesnej, co było okazją do jego odrestaurowania. Niedługo jednak cieszył się on właściwą kondycją, bowiem już trzy lata później zaborcze władze pruskie zamieniły świątynię w magazyn zboża. Efekty owej decyzji były takie, że już w 1809 roku kościół mocno jest zniszczony i zrujnowany, pusty i złym dachem nakryty. Potem na krótki czas budowla odzyskała sakralny charakter, ale nie zahamowało to niekorzystnych zmian i już około 1880 fotogafie dokumentowały brak dachu oraz znaczne ubytki w najwyższych partiach murów. Pierwsze czynności mające na celu odratowanie zabytku podjęto w 1911 roku z inicjatywy Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości - trud odbudowy poszedł wtedy na marne, bo ledwie 4 lata po remoncie wystrzał artyleryjski zburzył absydę i niemal całą południową ścianę. W latach 1924-1926 z inicjatywy przebywającego często w pobliskiej Spale prezydenta RP Wojciechowskiego przemurowano zdewastowaną ścianę, zamurowano wyrwy po pociskach, a dach kościółka na nowo pokryto dachówką. Z powodu wyczerpania się środków wstrzymano prace, do których powrócono za prezydentury Ignacego Mościckiego w 1936. Pod jego patronatem architekt Wilhelm Henneberg z zespołem dokonali całkowitej przebudowy romańskiej świątyni, niszcząc jej średniowieczną formę i narzucając własną, opartą na odmiennej estetyce, koncepcję architektoniczną. Nowy kościół uroczyście konsekrowano 1 listopada 1938 roku.
Tu jesteś:
- Wiadomości
- Atrakcje turystyczne
- Kościół św. Idziego
